Udruženje za promociju kulturne raznolikosti „Alia Mundi“ objavilo je zbirku poezije „Tamaritski Divan“, španskog pesnika Federika Garsije Lorke. Naslov knjige je inspirisan pojmom Kula Tamarit koja predstavlja deo Stare kule Santa Pole, a koja se nalazi u istoimenom primorskom gradu, na jugu Španije. Smeštena je nasred vode i deo je nacionalnog parka „Solane Santa Pole“. Tamarit je i naziv poseda čiji je vlasnik bila jedna porodica u Granadi. Kula Tamarit, izgrađena je u XVI veku i predstavljala je utvrđenje koje je napravio kralj Filip II kako bi se odbranio od napada pirata i Mavara.
Zbirka poezije „Tamaritski Divan“ poslednje je napisano i posthumno objavljeno delo velikana španske književnosti Federika Garsije Lorke. On se ovim svojim poslednjim delom vratio svojim andaluzijskim korenima. Već se u samom naslovu nazire orijentalni uticaj, preciznije rečeno, mavarsko nasleđe koje u jasnim naznakama pripoveda istoriju islamske Španije. Pojam divan (persijska reč u značenju knjiga) u orijentalnim književnostima vezuje se za zbirku pesama koju čine razne poetske forme među kojima se ističu kasida i gazel. Najveći pesnici orijentalne (persijske, turske, arapske, urdu…) poezije pisali su Divane, a neki od njih spadaju u bisere, ne samo istočnjačke, već i svetske poezije. Ugledajući se na njih, Lorka je napisao svoj Divan koji se sastoji od 12 gazela i 9 kasida. Najlepši i najčuveniji lirski gazeli, s ljubavnim motivom kao dominantnim, izašli su iz pera persijskog pesnika Hafiza čiji je uticaj jasno vidljiv u Lorkinom delu. Lorka se, naime, divio, kako Hafizu, tako i arabo-andaluzijskim pesnicima koji su stvarali u okviru španske književnosti.
Lorka je „Tamaritski Divan“ počeo da piše 1931. godine, a dovršio ga neposredno pre smrti, u leto 1936. godine, tako da je delo posthumno objavljeno 1941. godine. Gotovo je neverovatno kako ovi stihovi, napisani nešto pre njegove smrti, imaju prizvuk predskazanja, što njihovom tvorcu daje neku mističku dimenziju i duhovnu uzvišenost svojstvenu velikim dušama i umovima visokog stepena samosvesti.
Knjigu je sa španskog prevela Ana Stjelja, koja je i autor predgovora, dok je za vrlo nadahnuti pogovor zaslužan književnik Milosav Buca Mirković.
Izvor: Bookvar