Na Balkanskom forumu animacije (BAF), održanom u okviru Solunskog filmskog festivala (TAF), prošlog vikenda predstavljen je projekat kratkog stopmoušn lutka filma „Roksanda“ u režiji Dragana Jovićevića, koji je tom prilikom proglašen najboljim animiranim filmom u razvoju, osvojivši prvo mesto među deset kandidata iz zemalja Balkana.
Autor filma prezentovao je projekat budućeg ostvarenja međunarodnom žiriju u kome su se nalazili i Tedi Gruja i Džon Ozborn, nagrađivani autori i producenti iz Amerike, koji su dosad radili za velike holivudske studije (poput Diznija i drugih) i koji vode festival AmDocs u Palm Springsu, kao i filmski radnici iz Grčke i sa Kosova. Novčani deo nagrade obezbedila je Kancelarija za film Centralne Makedonije (Grčka), a drugi deo nagrade čini licenca za softver Toon Boom.
Film „Roksanda“, inspirisan kratkom pričom Vanje Živković, nastaje upravo u stop-motion tehnici. Producenti filma su Predrag Azdejković (Merlinka festival) i Dragan Jovićević (Greifer), a izvršna producentkinja je Vesna Grba (Mini Film). Autorski tim čine još i Nebojša Vasić (direktor fotografije), Vladimir Matić Kiriljov (koncept artist i storibord) i Aleksandra Đurišić (animatorka). Lutke su izradili Katarina Bugarski, Vladimir Matić Kiriljov i Nenad Gajić, kostimografkinja je Nataša Šarić, scenografkinja Anđela Mandić, a za kompjutersku animaciju zaduženi su Andrija Tomašević i Rules Studio.
Sinopsis ovog filma nam zasad otkriva sledeće: Puriša je jedini dečak u porodici veštica, u kojoj su moći namenjene samo ženama. Majka, baba i sestre odlučuju o sudbinama ljudi, o klimatskim promenama, o društvenim prevratima… Lišen moći, Puriša se ne uklapa u život članica svoje porodice, ali ni u svet oko sebe, koji je vrlo često surov prema njemu i nespreman da prihvati to što se dečak razlikuje od drugih. Njegova jedina životna uzdanica je veštica zaštitnica Roksanda, koju viđa samo u snovima. Međutim, došao je dan kada će se sve promeniti u Purišinom životu. Sve, iz korena…
Snimanje ovog zahtevnog lutka filma je u toku, u prostorijama beogradskog Teatra Vuk, koji je u potpunosti opremljen i prilagođen snimanju u tehnici stop animacije. Nastanak filma podržao je Filmski centar Srbije na svojim redovnim konkursima za razvoj i sufinansiranje kratkometražnog animiranog filma.